خانواده شهدا،ایثار گران،آزادگان و....آوارگانِ جنگ

همیشه تمام بحثهای جنگ ایران و عراق با یاد و خاطره ی خانواده ی شهدا،ایثارگران،جانیازان و آزادگان به پایان میرسد.شاید در نگاه اول بار اصلی و مستقیم این جنگ طولانی و مخرب به دوش همین چند گروه باشد.اما آیا در محاسباتمان کمی اشتباه نکرده ایم؟آیا به دنبال خانواده ی شهدا ایثارگران و آزادگان نام یک قشر را جا ننداخته ایم؟
درست است که در این سالها کمتر کسی از آوارگانِ جنگ یاد کرده اما این فراموشی شاید خیانتی به این دوره از تاریخ و بیش از آن خیانتی به آوارگان این جنگ باشد.
آواره ی جنگ شاید زیرِ آتش توپ و خمپاره خون نداده باشد.شاید تا آخر عمر با ترکش گردن سر نکند.اما اولین صدای انفجار جنگ را در میدان اصلی شهرش شنیده.آواره ی جنگ به امید پس فردا شب که جنگ تمام شود هنوز به شهرش باز نگشته.آوارگیِ جنگ تاریخِ یک خانه را آتش زد.آوارگان تمام خاطراتِ کودکانه را به امید آخر هفته رها کردند و از شهر زدن بیرون.
با تشکر از: خانواده شهدا،ایثار گران،آزادگان و....آوارگانِ جنگ